Ο παγωμένος ώμος ή συμφυτική θυλακίτιδα (frozen shoulder) είναι μια ξεχωριστή κλινική οντότητα στο ώμο η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή, πόνο και δυσκαμψία. Ο ασθενής αισθάνεται προοδευτικά ή αιφνιδίως αυξανόμενο σε ένταση πόνο στον ώμο αλλά κυρίως μείωση του εύρους των κινήσεων της άρθρωσης (τόσο των ενεργητικών όσο και των παθητικών), σε όλες τις κατευθύνσεις. Συμβαίνει σε ηλικίες συνήθως άνω των 40 ετών, πολλές φορές εντοπίζεται σε ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη ή άλλο αυτοάνοσο νόσημα ή συχνά δευτεροπαθώς.
- Αιτία
Η αιτία είναι πολλές φορές πολυπαραγοντική και συνήθως ευθύνεται κάποιος ενδαρθρικός τραυματισμός της άρθρωσης του ώμου ή των γειτονικών ιστών. Συχνά εμφανίζεται μετά από κρίση αυχεναλγίας και ριζοπάθειας άλλοτε αυτόματα χωρίς προειδοποίηση, άλλοτε δευτεροπαθώς μετά από ακινητοποίηση του άνω άκρου. Συγκεκριμένα μπορεί να εμφανιστεί μετά από κρίσεις επώδυνης τενοντίτιδας σε κάποιον από τους τένοντες που περιβάλλουν την άρθρωση (ασβεστοποιός τενοντίτιδα ή σύνδρομο πρόσκρουσης), άλλοτε σε περιπτώσεις όπου ο ώμος έχει ακινητοποιηθεί για παρατεταμένο χρονικό διάστημα π.χ μετά από κάταγμα ώμου ή χειρουργική επέμβαση.
- Συμπτώματα
Τα συμπτώματα που περιγράφουν οι ασθενείς είναι μια ξαφνική ενόχληση στον ώμο η οποία εξελίσσεται σε βύθιο πόνο πέριξ του ώμου. Ο πόνος περιορίζει τις κινήσεις της άρθρωσης και τελικά υπάρχει δυσκαμψία δηλαδή περιορισμό σε όλες τις κινήσεις (ενεργητικές και παθητικές) κυρίως στην ανύψωση, απαγωγή και στις στροφικές κινήσεις(έσω-έξω). Απλά καθημερινά παραδείγματα, δεν μπορεί να σηκώσει το χέρι προς τα πάνω ή αδυνατεί να ξύσει τη πλάτη.
Σε μικροσκοπικό επιπεδο ο αρθρικός θύλακος φλεγμένει και αυτό οδηγεί σε μειωμένη ελαστικότητα των ιστών (συμφυτική θυλακιτιδα)
Η διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι κυρίως κλινική βασιζόμενη στη λήψη ιστορικού και σωστή κλινική εξέταση. Τα προεξάρχων όμως συμπτώματα που ξεχωρίζουν το παγωμένο ώμο από άλλες παθήσεις είναι η μειωμένη και επώδυνη πρόσθια κάμψη-απαγωγή και έσω στροφή τόσο στις ενεργητικές, όσο και στις παθητικές κινήσεις.
Απεικονιστικά ο ασθενής εκτελεί ακτινογραφία ώμου (συνήθως είναι φυσιολογική) αλλά και Μαγνητική τομογραφία προς διάγνωση συνοδών παθήσεων.
Η θεραπεία του παγωμένου ώμου αρχικά είναι πάντοτε συντηρητική και εστιάζεται στη βελτίωση της κινητικότητας και της δύναμης του ώμου. Γίνεται παραπομπή του ασθενή για φυσιοθεραπεία – κινησιοθεραπεία με τελικό στόχο τη βελτίωση της ελαστικότητας του επηρεαζόμενου θυλάκου και ενδυνάμωση των πέριξ μυών.
Σε ασθενείς με αρκετό πόνο και δυσκαμψία στο ώμο γίνεται έγχυση κορτιζόνης στη γληνοβραχιονια άρθρωση που παρέχει δραματική ανακούφιση και μπορεί να συντομεύσει τον χρόνο αποθεραπείας. Επίσης τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται η θεραπεία με υπακρωμιακές ή ενδαρθρικές ενέσεις Υαλουρονικού Νατρίου στον ώμο σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία.
Σε περιπτώσεις όμως όπου τα συμπτώματα ανθίσταται στη συντηρητική θεραπεία τότε συνίσταται η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ.
- Κινητοποίηση – χειρισμό υπό αναισθησία (Manipulation).
Με αυτή τη μέθοδο και με τον ασθενή υπό αναισθησία (μέθη) γίνονται συγκεκριμένοι προσεκτικοί χειρισμοί κινήσεων του πασχοντος άνω ακρου ώστε να ραγούν (να «σπάσουν») οι συμφύσεις και να ανακτηθεί η κίνηση του ώμου. Η μέθοδος αυτή γίνεται με πολλή προσοχή προς αποφυγή επιπλοκών όπως κάταγμα, τραυματισμό νεύρων και εξάρθρωση της κεφαλής του βραχιονίου.
- Αρθροσκοπική μέθοδος
Η Αρθροσκοπική μέθοδος αποτελεί μια ανερχόμενη θεραπευτική αντιμετώπιση που πολλές φορές γίνεται ταυτόχρονα και σε συνδυασμό ως συνέχεια του χειρισμού υπό γενική αναισθησία.
Διεγχειρητικά μέσω μικρών πυλών εισόδου εισάγεται το αρθροσκόπιο και γίνεται άφθονη πλύση και διάταση της άρθρωσης με υγρό για καθαρισμό των φλεγμονωδών στοιχείων. Στη συνέχεια γίνεται αρθροσκοπική απελευθέρωση των συμφύσεων και της θυλακικής ρίκνωσης ενδαρθρικά με ειδικά εργαλεία. Επίσης, αρθροσκοπικα θεραπεύεται οποιαδήποτε άλλη παθολογία συνυπάρχει με το παγωμένο ώμο όπως και συμφύσεις που μπορούν να αναπτυχθούν στο υπακρωμιακό χώρο μεταξύ του στροφικού πετάλου και του ακρωμίου.
Οπτικοακουστικό Υλικό